- įvirkyti
- įvìrkyti Š, Rtr; SD1159, SD326 žr. įvirkdyti: Įvirkiu vaiką, virkdžiu SD127. Anyta įvìrkė vaikus, t. y. įrėkino J. Tuo metu taipo stojaus įvirkytas, jog kaip erškėtis buvau subadytas SGII14. Ne naujiena tau, Pone,… pabaudus paglostyt, invirkius palinksmint ir ašaras nušluostyt MKr44. \ virkyti; įvirkyti; nuvirkyti; pravirkyti
Dictionary of the Lithuanian Language.